Numery archiwalne

Numer 1-2-1969
Numer 3-4-1969
Numer 1-2-1970
Numer 3-4-1970
Numer 1-2-1971
Numer 3-4-1971
Numer 1-2-1972
Numer 3-1972
Numer 4-1972
Numer 1-2-3-1973
Numer 4- 1973
Numer 1-1974
Numer 2-1974 Numer 3-4-1974
Numer 1-2-1975
Numer 3-4-1975
Numer 1-2-1976
Numer 3-4-1976
Numer 1-2-1977
Numer 3-4-1977
Numer 1-4-1978
Numer 1-2-1979 Numer 3-4-1979
Numer 1-4- 1980/81


Balneologia Polska Tom XLVI- 1-2/2004

CHORY PO LARYNGEKTOMII JAKO PACJENT W LECZENIU UZDROWISKOWYM

S. Betlejewski, A. Betlejewski

STRESZCZENIE
Autorzy przedstawiają problem nowego podmiotu leczenia uzdrowiskowego, jakim są chorzy po doszczętnym usunięciu krtani. W ramach procesu kompleksowej rehabilitacji tych chorych czynnikiem niezwykle istotnym jest stworzenie korzystnych warunków do adaptacji błony śluzowej dolnych dróg oddechowych do sytuacji wyłączenia nosa jako elementu przygotowującego powietrze oddechowe do wymiany gazowej w pęcherzykach płucnych. Przedstawiają zmiany anatomiczne i czynnościowe w układzie oddechowym po laryngektomii. Zwracają uwagę na rolę czynników psychicznych w procesie rehabilitacji, jak również przedstawiają zagrożenia związane z możliwością dostania się ciał obcych, zwłaszcza wody przez szeroki otwór tracheostomijny do dróg oddechowych i płuc.


WPŁYW WOLNOZMIENNYCH PÓL MAGNETYCZNYCH NA STĘŻENIE WYBRANYCH CYTOKIN I PROSTAGLANDYNY E2 W SUROWICY KRWI SAMIC SZCZURZYCH PODDANYCH EKSPERYMENTALNEJ OWARIEKTOMII

A. Bilska-Uraban, G. Cieślar, M. Kubacka, R. August, A. Wiczkowski

STRESZCZENIE
Celem pracy była ocena wpływu długotrwałej ekspozycji w wolnozmiennym polu magnetycznym na stężenie interleukin 1b i 6 oraz prostaglandyny E2 w surowicy krwi u samic szczurzych poddanych eksperymentalnej owariektomii. Materiał badawczy stanowiło 36 samic szczurzych rasy Wistar. 28 zwierząt poddanych w 6 miesiącu życia obustronnej owariektomii stanowiło grupę eksperymentalną eksponowaną w wolnozmiennym polu magnetycznym generowanym przez aparat do magnetoterapii Ambit 2000 produkcji polskiej, a pozostałe 8 szczurzyc bez wykonanej owariektomii stanowiło grupę kontrolną niepoddawaną działaniu pola magnetycznego. W grupie eksperymentalnej w czwartym miesiącu po wykonaniu owariektomii rozpoczęto cykl ekspozycji w wolnozmiennym polu magnetycznym przez godzinę dziennie przez 14 dni. 10 samic eksponowano w polu o przebiegu prostokątnym częstotliwość 5Hz i indukcji 1,8-3.8 mT, kolejne 10 samic eksponowano w polu o przebiegu sinusoidalnym, częstotliwość 40Hz i indukcji 1,8-3,8 mT, a ostatnie 8 poddawano ekspozycji pozorowanej. Po zakończeniu cyklu ekspozycji pozorowanej. Po zakończeniu cyklu ekspozycji w surowicy szczurów oznaczono stężenie estradiolu E2 interleukin 1ß i 6 oraz prostaglandyny E2, (metodą ELISA), a także oznaczono gęstość masy kostnej lewej kości udowej. Długotrwała ekspozycja w wolnozmiennym polu magnetycznym o parametrach terapeutycznych nie wywoływała istotnie statystycznie różnic stężenia interleukiny 1ß, natomiast powodowała natomiast powodowała znamienny wzrost stężenia prostoglandyny PGE2, a w przypadku pola o przebiegu prostokątnym także interleukiny IL-6 w surowicy samic szczurzych z eksperymentalnym modelem osteoporozy pomenopauzalnej.

OCENA WŁAŚCIWOŚCI UTLENIAJĄCO-REDUKUJĄCYCH NIEKTÓRYCH MINERALNYCH WÓD LECZNICZYCH STOSOWANYCH POZA UZDROWISKIEM

M. Drobnik

STRESZCZENIE
Za pomocą wykładnika wodorowego rH określono właściwości utleniająco-redukujące wód leczniczych: ,,Zuber", ,,Słotwinka", ,,Henryk" i ,,Wielka Pieniawa", rozlanych w opakowania szklane oraz typu PET i ,,bag in box"., przechowywanych przez okres 9-12 miesięcy. Stwierdzono, że właściwości redoks badanych wód rozlanych w opakowania jednostkowe ulegają istotnym zmianom w porównaniu z tymi wodami stosowanymi bezpośrednio z ujęcia w uzdrowiskach.

PROBLEMY DOZYMETRYCZNE W RADONOTERAPII

J.W. Kochański, P. Minta, M. Kochański, I. Trzewikowska

STRESZCZENIE
Stężenie radonu w źródle ulega ciągłym naturalnym i niewielkim zmianom w ciągu doby oraz zmienia się sezonowo w związku z opadami atmosferycznymi. Największe ubytki radonu występują z takich przyczyn technicznych, jak: gromadzenie wody w zbiornikach, przesyłanie rurociągami, podgrzewanie lub wychładzanie oraz intensywny pobór. Największe ubytki radonu występują w kąpielach w wannach przy podgrzewaniu lub wychładzaniu wody ze źródła oraz w basenach. Przy podgrzewaniu wody źródlanej do kąpieli średnia zawartość radonu w wannach była około 52% mniejsza niż w źródle, a różnice w poszczególnych pomiarach sięgały od 43 do 62%. Przy wychładzaniu wody źródlanej wodą gospodarczą zmniejszenie zawartości radonu było duże i zmienne i sięgało od 45,7% do 76%. Średnia zawartość radonu w basenie była mniejsza o 65% niż w źródle, a różnice w poszczególnych pomiarach sięgały od 46 do 80% w zależności od czasu eksploatacji basenu. Na podstawie przedstawionych przykładów wykazujących dużą zmienność stężenia radonu w miejscu poboru należy przyjąć, że obliczenie jakiejkolwiek dawki, czy globalnej czy narządowej, z uwzględnieniem zawartości radonu w źródle oraz liczby pobranych zabiegów jest całkowicie błędne i nie powinno być stosowane.

ZASTOSOWANIE POLA MAGNETYCZNEGO W LECZENIU OBWODOWEGO PORAŻENIA NERWU TWARZOWEGO U DZIECI- OPIS PRZYPADKÓW

A. Sieroń, A. Obuchowicz, D. Jakubowska, J. Żmudzińska-Kitczak, J. Pietrzak K. Uraban, M. Kniażewska, K. Sieroń-Stołtny, B. Mrugała-Przybyła,
M. Szyguła

STRESZCZENIE
W pracy opisano dwa przypadki obwodowego porażenia nerwu twarzowego o różnej etiologii u dzieci, u których oprócz farmakoterapii i kinezyterapii stosowano leczenie zewnętrznym wolnozmiennym polem elektrycznym. U jednej z dziewczynek leczenie to włączono wcześniej niż u drugiej. Jej udział w zajęciach ruchowych również był intensywniejszy. Uzyskano u niej zupełne ustąpienie objawów. U drugiego dziecka nastąpiła poprawa.
Na podstawie otrzymanych wyników i doniesień literaturowych można wyciągnąć wniosek, że wolnozmienne pole magnetyczne oraz laser czerwony i podczerwony przyspieszają rehabilitację chorych z porażeniem obwodowym nerwu twarzowego.

PROGRAM I PRZEBIEG USPRAWNIANIA CHORYCH PO PROTEZOPLASTYKACH STAWÓW BIODROWYCH W LUBELSKIEJ KLINICE ORTOPEDII I TRAUMATOLOGII

K. Modrzewski, J. Blacha

STRESZCZENIE
Usprawnienie po operacji wszczepienia sztucznego stawu biodrowego rozpoczyna się od ćwiczeń czynnych już po ustąpieniu znieczulenia. Operowani podejmują siadanie w 3-4 dniu, a chodzenie po około tygodniu po operacji. Umiejętność posługiwania się laskami łokciowymi i ochrony przed zwichnięciem protezowanego biodra pozwala na powrót do domu. Dalsze usprawnianie ma na celu wzmocnienie siły mięśni, wydolności chodu i samodzielności w warunkach domowych. Usprawnianie sanatoryjne nie jest potrzebne.


PROBLEMY W POSTĘPOWANIU FIZYKALNO-USPRAWNIAJĄCYM W CIĘŻKICH ZATRUCIACH TLENKIEM WĘGLA

Wł. Kuliński, P. Leśniewski, W. Haładyna, A. Horodejczuk, I. Leszczyńska

STRESZCZENIE
Przypadki zatrucia tlenkiem węgla występują w ośrodkach toksykologicznych najczęściej po zatruciach lekami. Powstają w sytuacji nieszczelności przewodów kominowych, korzystania z kuchni węglowych lub wdychania spalin samochodowych. Powodują uszkodzenie OUN przez blokowanie hemoglobiny i upośledzenie transportu tlenu w ustroju. Klinicznie objawia się to zespołem rozlanego uszkodzenia mózgu, co może przejawiać się zaburzeniami świadomości (śpiączka), zaburzeniami funkcji poznawczych (otępienie) oraz zaburzeniami funkcji ruchowych (niedowłady). W leczeniu stosuje się czysty tlen do oddychania, hiperbarię tlenową (powyżej 20% HbCO) oraz postępowanie ogólne. Bardzo istotnym elementem leczenia jest postępowanie fizykalno-usprawniające.
W pracy opisano przypadek chorej (65 lat) leczonej początkowo w Ośrodku Ostrych Zatruć Szpitala Praskiego w Warszawie, gdzie została przewieziona ze szpitala powiatowego w stanie ogólnym ciężkim: głęboko nieprzytomna z zaburzeniami oddychania wymagającymi intubacji i sztucznej wentylacji, z zaburzeniami krążenia oraz stężeniem we krwi HbCO 13%. W badaniu neurologicznym stwierdzono niedowład czterokończynowy. Po trzech tygodniach została przeniesiona do Kliniki Rehabilitacji WIM w celu leczenia fizykalno-usprawniającego. Przy przyjęciu chora była przytomna, z ograniczonym kontaktem słowno-logicznym (wypowiadała pojedyncze słowa), niezorientowana co do miejsca pobytu i czasu, krążeniowo-oddechowo wydolna. W badaniu neurologicznym występował utrzymujący się niedowład czterokończynowy spastyczny, bardziej nasilony w kończynach dolnych, 1 + w kończynach górnych i 1 w kończynach dolnych według skali Lovetta. Odnotowano również zaawansowane objawy zespołu psychoorganicznego. Program postępowania fizykalno-usparwniającego dostosowano indywidualnie do stanu podmiotowego i przedmiotowego chorej, stopniowo wzbogacając z chwilą poprawy funkcji motorycznych i poznawczych. Postępy rehabilitacji oceniano na podstawie czasu powrotu funkcji motorycznej z oceną według skali aktywności Viganos. W chwili wypisu (trzy miesiące intensywnego postępowania rehabilitacyunego) chora odpowiadała na pytania, poznawała osoby, była zorientowana co do czasu i miejsca pobytu- 13 pkt. W skali MMS. Utrzymywała samodzielnie pozycję siedzącą do dwóch godzin. Stwierdzono poprawę siły mięśniowej kończyn górnych o 2+ i kończyn dolnych o 1+ według skali Lovetta. W czasie kolejnego pobytu chorej w Klinice Rehabilitacji przy pionizacji i nauce chodzenia wykorzystano parapodium. Uzyskano dalszą poprawę stanu psychicznego i kontaktu z chorą-15-18 pkt. Według skali MMS, poprawę wydolności fizycznej i siły mięśniowej. Chora chodziła samodzielnie
a asekuracją.
Warunkiem skuteczności postępowania z chorą po ciężkim zatruciu tlenkiem węgla były:
- systematyczność ćwiczeń i długotrwałość procesu usprawniania,
- zróżnicowane obciążanie wysiłkiem w zależności od stanu chorej
Doświadczenie w postępowaniu usprawniającym w omawianym przypadku wskazuje, że nawet w sytuacji ciężkiego uszkodzenia OUN intensywna, wielogodzinna praca zespołu prowadzącego postępowania
fizykalno-usprawniające pozwala na przystosowanie chorego do samodzielnego funkcjonowania w warunkach domowych.


ZASTOSOWANIE WOLNOZMIENNYCH PÓL MAGNETYCZNYCH W LECZENIU 4- LETNIEGO CHŁOPCA Z ENCEFALOPATIĄ NIEDOTLENIENIOWO-NIEDOKRWIENNĄ

A. Sieroń, A. Obuchowicz, A. Bilska J. Żmudzińska-Kitczak, J. Białek-Kaleta, A. Małecka, K. Sieroń-Stołtny, T. Walentek, A. Ciesiółka

STRESZCZENIE
W pracy przedstawiono przypadek 4- letniego chłopca z encefalopatią niedotlenieniowo-niedokrwienną, leczonego zmiennym polem magnetycznym. Omówiono mechanizmy lecznicze zmiennego pola magnetycznego oraz możliwości terapeutyczne zastosowania magnetostymulacji i (lub) magnetoterapii w kompleksowym leczeniu tej choroby.


MIĘDZYDOBOWE ZMIANY CIŚNIENIA ATMOSFERYCZNEGO W ŁODZI W LATACH 1951-2000

Ż. Papiernik

STRESZCZENIE
Zmiany ciśnienia atmosferycznego z dnia na dzień są istotnym elementem klimatu odczuwalnego. Przy powolnej zmiany ciśnienia organizm bez problemu adoptuje się, natomiast szybkie zmiany ciśnienia powodują nie bezpieczne dla zdrowia zmiany fizjologiczne. Uznaje się, że zmiany średniej dobowej wartości ciśnienia atmosferycznego większe od 8 hPa są bardzo silnie odczuwane przez człowieka, ponieważ wiążą się ze zmianami całego kompleksu oddziaływań atmosferycznych.
W artykule przedstawiono wyniki analizy 50- letniej serii międzydobowych zmian ciśnienia atmosferycznego na stacji Łódź - Lublinek. Najmniejsza średnia roczna wartość międzydobowych zmian ciśnienia atmosferycznego i najmniejsza liczba dni z wahaniami ? pśr>8 Pa na dobę wystąpiła w dziesięcioleciu 1971-1980. Przeciwieństwem lat 70, była ostatnia dekada badanego pięćdziesięciolecia, która cechuje się największą średnią roczną wartością międzydobowych zmian ciśnienia atmosferycznego oraz największą liczbą dni z wahaniami ciśnienia większymi od 8 hPa na dobę. Obserwowane fluktuacje są związane niewątpliwie ze zmianami typów cyrkulacji atmosferycznej nad Polską. Wyróżniająca się dekada 1971-1980 należy do epoki cyrkulacyjnej o bardzo słabo rozwiniętej strefowości zachodniej, z kolei w latach 1991-2000 zachodnie przenoszenie mas powietrza była najsilniejsza od początku XX wieku. Średnie roczne i maksymalne roczne wartości międzydobowych zmian ciśnienia atmosferycznego cechuje trend wzrastający. Dodatnią tendencję zanotowano w większości miesięcy: lutym, marcu, kwietniu, maju, sierpniu, październiku, listopadzie i grudniu. Wyraźny jest również wzrost liczby dni z dużymi (>8Pa/ dobę) wahaniami ciśnienia atmosferycznego, co świadczy o pogarszającej się sytuacji biometeorologicznej. Te niekorzstne dla człowieka duże ,,skoki" ciśnienia pojawiają się częściej przy północno-zachodnim wietrze geostroficznym i są związane z kierunkiem nadchodzenia nad obszar Polski frontów atmosferycznych.


ROLA MODELU TERAPII W INTENSYFIKACJI WYKORZYSTANIA BAZY ZABIEGOWEJ W UZDROWISKACH

J.W. Kochański, I. Trzewikowska, M. Kochański

STRESZCZENIE
Autorzy podali siedem wzorcowych programów ośrodków wellness funkcjonujących w bawarskich uzdrowiskach: Well-Vital-Compact (weekendowy program bioregeneracyjny), Well-Vital-Relax (tygodniowy program odbarczający i rozluźniający), Well-Vital-Active (1-2 tygodniowy program regenerujący z elementami hartowania),Well-Vital-Beauty (1-2 tygodniowy program pielęgnacyjny), Well-Vital-Diet (1-2 tygodniowy program oczyszczający z elementami postu, Well-Vital-Mental (1-2 tygodniowy program odciążający psychikę z elementami psychoterapii, muzykoterapii i medytacji), Well-Vital-Kur (3- tygodniowy program leczniczy lub profilaktyczny z zastosowaniem terapii Kneippa). Zdaniem autorów, po zapoznaniu się z tymi programami, można przyjąć lub zmodyfikować odpowiedni model terapii wellnes w polskich uzdrowiskach. Ten model terapii może wpłynąć na ekonomizację i intensyfikację działań oraz wymusić udoskonalenie współpracy w zespołach terapeutycznych i przyczynić się do wyższej jakości usług.

Numer 1-4 - 1982/83
Numer 1-4- 1984/85
Numer 1-4 1986
Numer 1-4-1989
Numer 1-4-1990/91
Numer 1-4-1992
Numer 1-1994
Numer 2-1994
Numer 3-4-1994
Numer 1- 1995
Numer 2- 1995
Numer 1-2-1996
Numer 3-4-1996
Numer 1-2-1997

Numer 3-4-1997
Numer 1-2-1998
Numer 3-4-1998
Numer 1-2-1999
Numer 3-4-1999
Numer 1-2-2000
Numer 3-4-2000